Alle Eendjes zwemmen in het water

De Citroën 2CV is en blijft één van de meest geliefde klassiekers die er is. Dus wat valt daar nou nog over te schrijven? Nou, diep in Frankrijk bevindt zich een groepje vrolijke mensen dat de Eend terugbrengt naar zijn natuurlijke habitat. Het water. De “Aquadeuch”, zoals ze deze zwemmende Eendjes noemen,  zijn niet alleen hilarisch, het zijn ook technische kunstwerkjes.

Het plaatje alleen al is Franser dan Frans. Een meertje bij het plaatsje La-Breille-les-Pins, 80 kilometer onder Le Mans, en even ten westen van Tours. Op het grote grasland rond het meer vindt een typische Franse rommelmarkt plaats. Oude, halfvergane Renault Trafics en Citroën HY’s staan geparkeerd onder de bomen, met geopende achterdeuren die de meest excentrieke “brocantes” laten zien. En alles is “A vendre”. De geur van oudbakken suikerspin en rode wijn drijft voorbij. “Friteur Casse Croute”, staat te lezen op een handgeschilderd bord dat met roestige spijkers is bevestigd aan een getimmerde kraam. Hier vinden de karakollen gretig aftrek. Ondertussen zoeken steeds meer mensen een plekje bij het meer. Enkelen maken er een picknick van, zetten hun Deux Chevaux erbij, halen er een tuinstel uit en openen nog maar eens een flesje wijn. Ondertussen schalt de speaker met hoge stem over het terrein. Hij rept over “le spectacle” dat gaat komen. Zes vreemde bootjes snellen het meer op. Ze produceren een donkere brom en stuiteren met hoge snelheid over de golven. Wie snel genoeg is om het te volgen herkent de vorm van een Citroën 2CV. Les Aquadeuch sont arrivées.

Terwijl zich op het water steeds meer duels tussen de bootjes ontwikkelen groeit het enthousiasme van de speaker. De toonhoogte van zijn stem klimt nog een octaafje als hij roept “La vitesse est formidable!”  De oplettende toeschouwer heeft hem al ontwaard aan de verre zijde van het meer. Wild gebarend, met een bril op zijn neus en een wit overhemd lijkt hij wel op de beroemde Britse Formule 1-commentator Murray Walker. Slechts de gesproken taal en de strohoed verstoren het plaatje en verraden iets over de nationaliteit van deze man. Trouwens, als dit de Formule 1 was, was Bernard Vitre (69) niet Murray Walker, nee, dan was hij Bernie Ecclestone. Bernard Vitre is immers de bedenker en regisseur van de Aquadeuch. Vitre en zijn vrienden komen uit Huelgoat, in Bretagne. Vitre was ooit in België, in de buurt van Luik. Daar zag hij een 2CV die door een creatieve ziel was omgevormd tot een bootje. “Dat vond ik een prachtig idee”, zegt hij, “al was die specifieke 2CV een raderboot. Dat moest volgens mij wel beter kunnen.” Vitre was zijn hele leven ondernemer in de horeca, en bezat een hotel aan een groot meer. Tijdens quatorze juillet  in 1984 besloot Vitre een stunt te organiseren. Zijn inspiratie haalde hij uit België. “Ik stelde mensen voor een uitdaging. Wie zich het snelste over het meer kon bewegen per 2CV zou een miljoen winnen”, zegt hij. En dan, met een glimlachje: “een miljoen centimes, om precies te zijn.” Die prijs, grofweg zo’n 1500 euro, zorgde ervoor dat Vitre een uitverkocht evenement opzette. 42 Eendjes verschenen aan de start, en zo mondde die ene dag uit in een club, de Association Bretagne Aquadeuch, die tot op de dag van vandaag actief is en heel Frankrijk doorreist om de Aquadeuch te demonstreren.

Want wat de Aquadeuch in La-Breille-les-Pins laten zien is een demonstratie. Geen race, een demonstratie. “Verzekeringstechnisch gezien mogen we niet racen, dan zou het onbetaalbaar worden”, zegt Vitre, “dus organiseren we een spectacle nautique. De 2CV is een enorm deel van de Franse cultuur. Dit is ons eerbetoon daaraan.”

De reputatie van de Citroën 2CV maakt automatisch dat, hoe leuk het idee ook is, je de Aquadeuch niet snel serieus neemt. Dat zou echter een vergissing zijn. De bootjes bereiken een snelheid van zo’n 100 kilometer per uur, en dat doen ze op water stukken sneller dan een echte 2CV dat op asfalt presteert. Dat heeft ongetwijfeld iets te maken met de van fiberglas gemaakte koets, die overigens exact dezelfde dimensies heeft als een 2CV. “We gebruiken een 2CV als mal” zegt Vitre. De regels zijn dat de koets zes originele 2CV-onderdelen moet bevatten en dat geldt ook voor de motor. Nadrukkelijk níet van een 2CV komt de grote turbo op het blok van de Aquadeuch. Die heeft niet alleen z’n effect op het vermogen – dat stijgt van de standaard 29 naar een slordige 80 pk – maar ook op het geluid van de Aquadeuch. Een normale 2CV klinkt vriendelijk, en een beetje sullig. De Aquadeuch niet. Die klinkt, om maar eens een stereotype te gebruiken, alsof hij teveel knoflook heeft genuttigd, humeurig én nogal winderig is.

Met het gepassioneerde commentaar van Bernard Vitre wanen de toeschouwers – toch al gauw zo’n 5000 stuks – zich in elk geval bij een wedstrijd die spannender is dan de 24 Uren van Le Mans en spectaculairder dan de Grand Prix van Frankrijk in zijn beste jaren. Aan het einde van elke manche zwaait Vitre de zwart-wit geblokte vlag. Zoals dat hoort in een race. Toch zie je dat dit geen serieuze competitie is. Voor de Aquadeuch-coureur geen bokaal of champagne. Nee, die pakt zijn peddel om eigenhandig zijn bootje naar de kant te roeien. Bij het uitstappen landt hij met een luide plons in de Franse klei, en moet hij zijn 2CV zélf op het droge trekken. Meer “Eend” dan in deze knotsgekke “powerboat”-serie is de Citroën 2CV nooit geweest. Maar toch, zelfs hier zwemt hij niet zelfstandig. Rijden zit ‘m blijkbaar toch het meeste in het bloed…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *